Het seinhuis in Gent Sint-Pieters werd uitgebreid met een verdieping voor de operatoren en een ruimte voor de uitrusting. Omwille van gewichtsbesparing werd gekozen voor een staalstructuur. Op het bestaand plat dak mochten enkel horizontale krachten overgedragen worden. Een roosterwerk van stalen liggers over de volledige oppervlakte draagt de krachten via taatsen af op de bestaande kolommen. De wanden steunen op deze liggers, nemen de windbelasting op en bestaan uit een rooster van kokerprofielen met een bekleding aan de buiten- en binnenzijde. Het dak heeft een gegolfde vorm en is ondersteund door kolommen, scharnierend uitgewerkt aan het uiteinde. De zijdelingse stabiliteit van het dak wordt verzekerd door nokken die steunen op windverbanden, ingewerkt in de wanden.
