Deze gelijkvloerse studio van 35 m², die aan de achterkant ligt van een beleggingspand uit 1958, werd door de architecten gerenoveerd, met als resultaat een intimistische ruimte met veel daglicht. De slaaphoek verdeelt het volume door aan het grondplan de vorm van een kruis mee te geven. Met sobere middelen wordt de stadstuin verbonden met het project waardoor meer ruimte wordt gecreëerd en het een plek wordt om de natuur op zich te laten inwerken. Een grote glaspartij met slanke stalen profielen verwijst naar de architectuur van de jaren 50. Het uitzicht dat ze biedt op de onverstoorbare beuken, nog versterkt door een trapstructuur in zelfpatinerend staal, doet denken aan de aquarellen van de Belgische symbolist Léon Spilliaert (1881-1946).
